- محمود زهی (مَ زِ)
شعبه ای است از طایفۀ ناحیۀ سراوان از طوایف کرمان و بلوچستان و مرکب از 30 خانوار است. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 98)
معنی محمود زهی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُحَمْ مَ)
لغت نامه دهخدا
ابن سعد بن منیع زهری کاتب واقدی، مکنی به ابوعبدالله. از فضلای برجستۀ زمان خود بود و مدتی به مصاحبت محمد بن عمر بن واقدی پیوست و کتابت او کرد و بدو شهرت یافت و او را جز طبقات کبیرمعروف، طبقات دیگری است صغیر. وی ثقه و صدوق بود. گویند کتابهای واقدی نزد چهار کس فراهم شد نخست کاتب وی محمد بن سعد بود. وی حدیث و فقه و جز این دو بنوشت. در سن شصت ودوسالگی درگذشته است و در مقبرۀ باب الشام دفن شده. (از وفیات الاعیان ج 2 ص 85). و نیز رجوع به ابن سعد ابوعبدالله محمد بن سعد و الاعلام زرکلی شود
(مَ کُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان میرزاوند بخش الوار گرمسیری شهرستان خرم آباد. گرمسیر است و 200 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عمر بن محمد (محمود) بن منصور قاضی زنجی (ربنجنی) سنجری (سجزی). مؤلف کتاب مهذب الاسماء فی مرتب الحروف والاشیاء در لغت عربی به فارسی در بیست وهشت باب و هر باب نیز خودبه سه باب (مفتوح و مضموم و مکسور) تقسیم گردیده است و در تدوین آن از السامی فی الاسامی، کتاب الاسامی ودستوراللغۀ نطنزی استفاده کرده و بنابراین تألیف آن از نیمۀ دوم قرن ششم ببعد باید باشد. نسخه هایی از این کتاب در کتاب خانه مدرسه عالی سپهسالار و سه نسخه در کتاب خانه لغت نامۀ دهخدا موجود است. رجوع به فهرست مدرسه عالی سپهسالار (ج 2 صص 294- 297) شود
(مَ)
لغت نامه دهخدا
تیره ای از نوئی (قسمت چهارم چهار بنیچۀ جاکی از ایلات کوه کیلویۀ فارس). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 89)